ಕಾಲ ಚಕ್ರದ ಮುಂದೆ ನನ್ನದೇನಿದೆ ಇಲ್ಲಿ?
ಯುವಕನ ಪರಿ ತಿರುಗಿ
ನನ್ನ ಜೀವನದ ಕೊನೆಯ ದಿನಗಳ
ನೆನಪಿಸುತಿಹುದು…
ಎದ್ದು ಕೂರಲೂ ಕಷ್ಟ, ಓಡುವುದೆಲ್ಲಿಯ ಮಾತು?
ಇಷ್ಟು ದಿನ ಕಾಲಚಕ್ರವನಿಡಿದು ಕಲಿತದ್ದಷ್ಟೇ ಗೊತ್ತು..
ಈಗಿಲ್ಲಿ ಕೂತು, ಮೊಮ್ಮಗನಿಗೆ ಕೇಳಿಸುವೆ
ಇದ್ದು, ಈಸಿ ಜಯಿಸುವ ಕಥೆಯ
ಅಗೋ ಕಾಣುತ್ತಿವೆ ಅಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ಚಿತ್ರಪಟದಲ್ಲಿ
ಕಂಗೊಳಿಸುವ ಆ ಎರಡು ಕಣ್ಣುಗಳು
ಕಾಣದ ಆ ಕೊನೆ ಎರಡು ದಿನಗಳ
ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದೆದುರುಗಾಣುತ್ತಾ…
ಸುತ್ತಿ ಸುತ್ತಿ ತಿರುಗುವ ಕಾಲ ಚಕ್ರಕೆ ನಾನು
ನಾಲ್ಕು ದಿನದ ಸಹಪಯಣಿಗನು
ಸುಸ್ತಾದರೂ ವಿರಮಿಸುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯಿಲ್ಲ..
ನಾಳೆಯ ಬದುಕಿನ ಉತ್ತರಕ್ಕೀ ಓಟ..
ಕಾಲಚಕ್ರದ ಮುಂದೆ ನಾನೇನೂ ಅಲ್ಲ….
ಕವನ ಅಧ್ಬುತವಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದಿದೆ. ಕಾಲಚಕ್ರದ ನೆರಳಲ್ಲಿ ಜೇವನ ಚಕ್ರ ಸಾಗುವ ಪರಿ…
tumba chennagide
ಕವಿತೆ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
>>> ಸುತ್ತಿ ಸುತ್ತಿ ತಿರುಗುವ ಕಾಲ ಚಕ್ರಕೆ ನಾನು
ನಾಲ್ಕು ದಿನದ ಸಹಪಯಣಿಗನು
ಸಾಲು ಇಷ್ಟವಾಯಿತು. ಅದಿರಲಿ, ನೀವು ಕಾಲವನ್ನು ಚಕ್ರ ಎಂದೇಕೆ ಕರೆದಿರುವಿರಿ? ಅದು ಸುತ್ತಿ ಸುತ್ತಿ ತಿರುಗುವ ಗುಣ ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು ಹೇಗೆ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿರಿ ಎಂಬ ಕುತೂಹಲವಿದೆ. ಪುನರ್ಜನ್ಮ ಕರ್ಮ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದಾದರೆ ಕಾಲವೆಂಬುದು ಚಕ್ರ ಎಂದು ಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಸುಮ್ಮನೆ ಕುತೂಹಲಕ್ಕೆ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದು…
ಕುಳಿತಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಹಿಂದೆ ಕಂಡುಬಂದ ಚಕ್ರ ಅವನ ಜೀವನವನ್ನು ನೆಡೆಸಲು ಬೇಕಿರುವ ಕಾಲಚಕ್ರ, ದಿನವೂ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಅದು ಉರುಳಿದರೇನೇ ಅವನ ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡು. ಅದರೊಡನೆ ಹುಟ್ಟು ಬದುಕಿನ ಪರಿಯು ಚಕ್ರದ್ದೇ ಜೀವನ ಪರಿ… ಹುಟ್ಟು ಸಾವು ಮೊದಲು ಮತ್ತು ಕೊನೆಗಳು.. ಆದರೆ ನಾಳೆ ಮತ್ತದೇ ಹುಟ್ಟು ಕೊನೆಯಾಗುವ ತನಕ.. ಎಲ್ಲವೂ ಕಾಲಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ತಿರುಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ…. 😉 ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಬಗ್ಗೆ ಕಲ್ಪನೆ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ… ಈಗ ಅದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಬರೆಯ ಬೇಕೆನಿಸುತ್ತಿದೆ..
nange bhaya e muppu yarigu barabaru ansutte